Один молодой стражник, телохранитель императора, захотел научиться владеть катаной — самурайским мечом. Он пришёл к великому мастеру этого искусства и попросился в ученики. Учитель захотел узнать, чему обучен юноша, и они обменялись несколькими ударами.

— В какой же школе ты обучался? — спросил восхищённый учитель.

— Ни в какой, — ответил юноша.

— Не может быть! Ты уже у кого-то учился, ты прошёл школу.

— Нет, нет, — юноша стоял на своём. — Я всему научился сам. С тех пор, как я состою на службе у императора, я всё время приучаю себя не бояться смерти.

— А, так вот какой была твоя школа! — воскликнул старый учитель.

Մի երիտասարդ պահնորդ, կայսրի թիկնապահը, ցանկացավ սովերել տիրապետել սամուրայական թրին – կատանային։ Նա եկավ այդ արվեստի մեծագույն վարպետի մոտ, և խնդրեց դառնալ աշակաերգ նրա մատ։ Ուսուցիչը ցանակացավ իմանալ ինչին է տիրապետում պատանին, և նրանք փոխանակվեցին միքանի հարվածներով։

-Որ դպրոցում ես սովորե՞լ – հարցրեց հւացած ուսուցիչը։

-Ոչ մի – պատասխանեց պատանին։

-Անհնար է, դու արդեն ինչ որ մեկի մոտ սովոր էլ ես, դու դպրոց ես ավարտել։

-Ոչ, ոչ -պատանին իրեններ պնդում – Ես ամենինչ ինքս եմ սովորել։Այն պահից երբ ես ծառայում եմ կայսրի մոտ, ես անընդահտ սովորեցնում եմ ինփ, չվախենալ մահից։

-Ահա թե ինչպիսին է եղել քո դպրոցը -բացականչեց ծեր ուսուցիչը։

–