Առավոտյան 9-ին քոլեջի մոտից ճանապարհ բռնեցինք դեպի Արթիկ:
Գեղատեսիլ ճանապարհը դառնում էր ավելի հետաքրքիր ի շնորհիվ խաղերի:
Երբ հասանք առաջին կանգառը՝Հառիճավանքը , արդեն լցված էինք բարձր տրամադրությաամբ:
Հառիճավանքը բարձրության վրա գտնվող մի աննկարագրելի գեղեցկության եկեղեցի է՝ բարձր սարերի և բլրակների շրջապատում:
Քայլեցինք և ուսումնասիրեցինք մեզ համար անծանոթ տարածքը և շարժվեցինք առաջ:
Հաջորդ կանգառը Արթիկ քաղաքի Սուրբ Գևորգ (7-րդ դար) և Սուրբ Մարիամ Աստվածածին (5-րդ դար) եկեղեցիներն էին:
Սուրբ Գևորգ եկեղեցին իսկապես մի հրաշքեր:Կիսաքանդ և խոտերով ծածկված այդ կառույցը ասես լցված լիներ պատմությամբ:
Ապա բարձրացանք Լմպատավանքը կամ Սուրբ Ստեփանոս եկեղեցին:
Այս եկեղեցվու մասին մենք լսեցինք հետաքրքիր պատմություններ,օրինակ տղան ով այնտեղ աղոթելու շնորհիվ վոտքի կանգնեց, կամ պատմություն անբուժելի կնոջ մասին, ով եկեղեցի գալուց հետո ամբողջովին ապաքանիվեց:
Դա մեր վերջին կանգառն էր:
Պատմությունների կլասիկ վերջ դարձած հոգնած բայց բարձր տրամադրությամբ վերադարձանք տուն նախադասությունը այս անգամ նոր գույներով խաղաց, քանի որ դա իսկապես այդպես էր: